15.5.06
pano
Exento de galego, Vaud ten dobre nacionalidade, nome francés e catorce anos de memoria na ghalleira á volta de suíza. Ten varias e elegantes tatuaxes, roupa de marcaza e dous pirsins, un en cada orella. Vive nunha das casas que resisten ergueitas entre as naves do polígono industrial, a uns cinco quilómetros de atenas.
Cando me cita diante dun concesionario de camións non podo prever que Vaud sexa o ex de Xastriño. Os dous coñecéronse na clase de deseñadores de moda, os dous botaron un par de anos fodendo e vivindo xuntos e os dous triúnfan no sector téxtil ourensán: aquel na creación, este na xestión. Tamén os dous teñen cumpridos pirolóns, o que non era o que máis lle conviña á miña boca de hámster: a enxiva protesta, sanga, non cede, despois cede e incha de novo. Pero, quen pode reter o río coas mans?
Exento de galego, Vaud ten dobre nacionalidade, nome francés e catorce anos de memoria na ghalleira á volta de suíza. Ten varias e elegantes tatuaxes, roupa de marcaza e dous pirsins, un en cada orella. Vive nunha das casas que resisten ergueitas entre as naves do polígono industrial, a uns cinco quilómetros de atenas.
Cando me cita diante dun concesionario de camións non podo prever que Vaud sexa o ex de Xastriño. Os dous coñecéronse na clase de deseñadores de moda, os dous botaron un par de anos fodendo e vivindo xuntos e os dous triúnfan no sector téxtil ourensán: aquel na creación, este na xestión. Tamén os dous teñen cumpridos pirolóns, o que non era o que máis lle conviña á miña boca de hámster: a enxiva protesta, sanga, non cede, despois cede e incha de novo. Pero, quen pode reter o río coas mans?
