2.10.05
sen deixar de correr
Boto un domingo abordelado na casa. Fago o xantar, xanto, limpo na casa, acudo agora e despois ao computador, e regreso ao sofá, leo, durmiño unha miga, leo, imprimo un interesante artigo que recomenda Boss pra practicar o inglés...
Onte non fun a atenas e magooume. Tiñamos unha importante xuntanza na Cidade os colectivos gais da ghalleira, e despois ceamos con amigos, amigas e con boss, que trouxo tres fermosos lusos. Pero el segue sendo o rei da ironía. Despois levei un par de rapaces ata ankara e regresei a humidtown pra durmir.
Agora escoito unha das cancións máis paveras e ilusionantes dos últimos meses. Barataria díxome nun sms que si, que casamos. Os Delincuentes cantan: que che digo que non, que non podo ficar aquí, e se queres queda ti, esta vida non é pra min, eu quero vivir e comer xamón... coas ondas e co mencer, coma un neno xogando outra vez, sen deixar de correr...
Pois iso: repousando sen deixar de correr.
Boto un domingo abordelado na casa. Fago o xantar, xanto, limpo na casa, acudo agora e despois ao computador, e regreso ao sofá, leo, durmiño unha miga, leo, imprimo un interesante artigo que recomenda Boss pra practicar o inglés...
Onte non fun a atenas e magooume. Tiñamos unha importante xuntanza na Cidade os colectivos gais da ghalleira, e despois ceamos con amigos, amigas e con boss, que trouxo tres fermosos lusos. Pero el segue sendo o rei da ironía. Despois levei un par de rapaces ata ankara e regresei a humidtown pra durmir.
Agora escoito unha das cancións máis paveras e ilusionantes dos últimos meses. Barataria díxome nun sms que si, que casamos. Os Delincuentes cantan: que che digo que non, que non podo ficar aquí, e se queres queda ti, esta vida non é pra min, eu quero vivir e comer xamón... coas ondas e co mencer, coma un neno xogando outra vez, sen deixar de correr...
Pois iso: repousando sen deixar de correr.
