12.6.05
conxunción
En primeiro termo o poeta, acobadado na trepia dunha cámara de televisión, mira pró escenario por onde desfilan outros escritores, algunhas delas guapas (rosma o poeta), con palabras de pompa e de memoria.
No fondo, retratada sobre a ría de vigo e enmarcada nunha fiestra vermella, está Kate, ollando nada, coma se o tempo fose manteiga.
Entre eles dous trázase unha conxunción de fermosura. Eu son o astrólogo.
En primeiro termo o poeta, acobadado na trepia dunha cámara de televisión, mira pró escenario por onde desfilan outros escritores, algunhas delas guapas (rosma o poeta), con palabras de pompa e de memoria.No fondo, retratada sobre a ría de vigo e enmarcada nunha fiestra vermella, está Kate, ollando nada, coma se o tempo fose manteiga.
Entre eles dous trázase unha conxunción de fermosura. Eu son o astrólogo.
