8.2.07
gris
Érgome cedo na casa de gradicela, en ribeira. Mentres eles acaban os últimos detalles de vestirse e calzarse, eu almorzo na fiestra. Fóra debe haber algo como mar, dun gris escuro, pero non consigo diferenciar onde acaba e onde comeza un ceo gris, que xoga coa brétema gris que sobe da ribeira, cos fumes grises das chemineas e cos grises montes que, creo, son aquilo que semellan siluetas.
Non hai nin media nostalxia. Só unha tremenda pesadez gris sobre os ombros.
Érgome cedo na casa de gradicela, en ribeira. Mentres eles acaban os últimos detalles de vestirse e calzarse, eu almorzo na fiestra. Fóra debe haber algo como mar, dun gris escuro, pero non consigo diferenciar onde acaba e onde comeza un ceo gris, que xoga coa brétema gris que sobe da ribeira, cos fumes grises das chemineas e cos grises montes que, creo, son aquilo que semellan siluetas.
Non hai nin media nostalxia. Só unha tremenda pesadez gris sobre os ombros.
