14.8.06
amizade
Acabo de ler nun plisplás un libro, blúmsdei, dun autor que ata hoxe tiña en grande estima, cid cabido.
Blúmsdei é unha especie de narración, inzada de lugares comúns, tristes tópicos nacionalistas e tacos, que debe querer provocar (?) unha ducia de anos despois de que susodetoro fixera algo semellante pro millor. Defínese ben cando se retrata como escritor do século pasado, novelista non só anterior senón incluso contrario a internet, pero mentres tanto pasamos páxinas e páxinas sen substancia agardando a que a personaxe feminina se rebele e o mate. Ou algo.
Ademais, hai xa tempo que deixaron de facerme graza os chistes e burlas machistas e homófobas. Quizais á xente desa idade aínda lla fagan.
Acabo de ler nun plisplás un libro, blúmsdei, dun autor que ata hoxe tiña en grande estima, cid cabido.Blúmsdei é unha especie de narración, inzada de lugares comúns, tristes tópicos nacionalistas e tacos, que debe querer provocar (?) unha ducia de anos despois de que susodetoro fixera algo semellante pro millor. Defínese ben cando se retrata como escritor do século pasado, novelista non só anterior senón incluso contrario a internet, pero mentres tanto pasamos páxinas e páxinas sen substancia agardando a que a personaxe feminina se rebele e o mate. Ou algo.
Ademais, hai xa tempo que deixaron de facerme graza os chistes e burlas machistas e homófobas. Quizais á xente desa idade aínda lla fagan.
