<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

22.3.06

lixo
Quedo co venezuelano Taylor e pra pinar dime que colla a estrada que vai prás praias. Ao primeiro boto os cálculos pensando no horizonte de dunas, na brisa, no olor, pero axiña me di que collamos á dereita, e acabamos nun depósito ilegal de lixo e cascallo. O camiño é estreito e está cheo de pozas, e percorro toda a restroballeira á procura dun lugar onde virar co coche. É fascinante, non só polo volume, senón pola orde que ocupa, aparentemente casual: os pneumáticos cos pneumáticos, as defensas de coche no seu sitio, os trozos de muro na parte do cascallo e as lavadoras no seu polígono. Os plásticos e as silvas, como membrana, danlle continuidade a un monte de varias ducias de metros de longo.
Taylor está máis soso có primeiro día, ou eu máis desilusionado, e aínda así consegue a golpe de cadrís esa marabilla que é facer que me corra sen contacto. Despois incorporámonos, limpámonos e Taylor guinda un clin pola xanela. Eu bérrolle, e el pregúntame sorprendido por que. Miro pola fiestra e vexo alí o branco papel, cheo de proteínas húmidas, no medio dun xardín de cabezas de boneca e trapos vellos.
Anoto na axenda: acudir ao meu ecólogo de cabeceira, que teño dúbidas de fe.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?