17.2.06
laranxa
Ao redor hai un remuíño de novas, unhas excelentes e outras preocupantes, e moitas moitas máis. Soben, baixan, corren como follas levadas polo vento do outono, como burbullas nun iacusi, coma virus polo peito dun ánade.
Son as cinco da mañá, e acabo un dos múltiples choios en que ando metido. Estou tan esgotado que me entra ese pánico estúpido a ir prá cama. E mañá tantas tantas tantas cousas... Pero creo que no fondo se trata disto: apertarlle o zume ata que non quede nada máis, ata que sexa unicamente unha pelica gastada de vida, con olor a laranxa.
Regueifeiro, moitas grazas por pasarme esta xoia de Leo García. Non sei cantos milleiros de veces escoitei esta noite a canción Morrissey. E coa neurona que me queda, ademais, albisco que ten unha fermosa homoletra.
Ao redor hai un remuíño de novas, unhas excelentes e outras preocupantes, e moitas moitas máis. Soben, baixan, corren como follas levadas polo vento do outono, como burbullas nun iacusi, coma virus polo peito dun ánade.Son as cinco da mañá, e acabo un dos múltiples choios en que ando metido. Estou tan esgotado que me entra ese pánico estúpido a ir prá cama. E mañá tantas tantas tantas cousas... Pero creo que no fondo se trata disto: apertarlle o zume ata que non quede nada máis, ata que sexa unicamente unha pelica gastada de vida, con olor a laranxa.
Regueifeiro, moitas grazas por pasarme esta xoia de Leo García. Non sei cantos milleiros de veces escoitei esta noite a canción Morrissey. E coa neurona que me queda, ademais, albisco que ten unha fermosa homoletra.
