2.12.05
búmeran
O día prometía moi brillante. Comezou cun contacto con mozos estudantes: a sempre disposta Proxecto de Xornalista, un fermoso Príncipe Hindú e a combatente Acción-Reacción entrevistáronme prá radio. Un bo presaxio, pensei, e incei as arterias da súa enerxía de venres á mañá.
Pero non: a porta do futuro pechouse de súpeto, silenciosa, exacta ao limiar. Dime o Grande Aduaneiro: un non é o pé para todos os sis. Así que me agarro ás súas palabras e aos cariños da Tenente Risitas e de Ian e imos virando unha xornada pesada.
Á tarde, Ian sorpréndeme cun búmeran precioso que leva debuxado unha planta que tamén é salamántiga. Pésoo nas mans e fago acenos de botalo a voar. Remóenme as dúbidas: non sei inda ben cómo, pero penso guindar o búmeran unha e outra vez. Ata darlle ao canguro na caluga.
O día prometía moi brillante. Comezou cun contacto con mozos estudantes: a sempre disposta Proxecto de Xornalista, un fermoso Príncipe Hindú e a combatente Acción-Reacción entrevistáronme prá radio. Un bo presaxio, pensei, e incei as arterias da súa enerxía de venres á mañá.Pero non: a porta do futuro pechouse de súpeto, silenciosa, exacta ao limiar. Dime o Grande Aduaneiro: un non é o pé para todos os sis. Así que me agarro ás súas palabras e aos cariños da Tenente Risitas e de Ian e imos virando unha xornada pesada.
Á tarde, Ian sorpréndeme cun búmeran precioso que leva debuxado unha planta que tamén é salamántiga. Pésoo nas mans e fago acenos de botalo a voar. Remóenme as dúbidas: non sei inda ben cómo, pero penso guindar o búmeran unha e outra vez. Ata darlle ao canguro na caluga.
