10.10.05
taxi
Saïamos dos bares, de bicarnos e fregarnos cos airgambois que viamos ao xeito. Colliados dos ombros, como dous mozotes dos tempos da república, baixabamos pola granvía. Alí, en cibeles, unhas ducias de ecuatorianos querían tomar a fonte para festexar a súa clasificación pró mundial. Pero como non ían de branco nin mercaran accións de fenosa, unhas vinte unidades da policía que pago eu impedíronllelo. Creo que non era axentes de patrimonio.
O caos circulatorio era inmenso. Paramos un taxi. Dicímoslle se nos pode levar en oito minutos ao intercambiador da avenida de américa, conscientes de que era practicamente imposíbel. O taxista fala unha estraña lingua do diasistema do español peninsular, é bastante novo, e baixo tan baixo que os ollos lle quedan pouco por riba da liña do volante. Inda así vira, cruza en prohibida, masca chicle, salta semáforos en vermello, transmítenos unha fabulosa sensación de vertixe e déixanos na cola pra coller o bus de parque-temático-cervantes con dous minutos de vagantío. Mirámonos, sorrímonos, sorrinos. Así é a felicidade, despreocupada.
Saïamos dos bares, de bicarnos e fregarnos cos airgambois que viamos ao xeito. Colliados dos ombros, como dous mozotes dos tempos da república, baixabamos pola granvía. Alí, en cibeles, unhas ducias de ecuatorianos querían tomar a fonte para festexar a súa clasificación pró mundial. Pero como non ían de branco nin mercaran accións de fenosa, unhas vinte unidades da policía que pago eu impedíronllelo. Creo que non era axentes de patrimonio.O caos circulatorio era inmenso. Paramos un taxi. Dicímoslle se nos pode levar en oito minutos ao intercambiador da avenida de américa, conscientes de que era practicamente imposíbel. O taxista fala unha estraña lingua do diasistema do español peninsular, é bastante novo, e baixo tan baixo que os ollos lle quedan pouco por riba da liña do volante. Inda así vira, cruza en prohibida, masca chicle, salta semáforos en vermello, transmítenos unha fabulosa sensación de vertixe e déixanos na cola pra coller o bus de parque-temático-cervantes con dous minutos de vagantío. Mirámonos, sorrímonos, sorrinos. Así é a felicidade, despreocupada.
