<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

21.9.05

nenos
O outro día facía o señor pawley un excelente post sobre as formigas Migas, as tartarugas Tugas e a literatura infantil e xuvenil. Teño ocasión de comprobalo lendo dúas recentísimas novidades que en realidade tratan o mesmo tema: a relación entre a ficción narrativa e os pícaros. Juan Farias, malia a súa idade, conta unha historia bastante moderna dun neno que ten un diario: uns días dáselle por escribir, outros non, anque en realidade case sempre quere ir pescar e comer croquetas da mai. Ten uns perfís un pouco de familia clásica, pero tamén manexa ben o humor discreto dos nenos. Pola contra, Ana María Fernández conta en Contos con sombreiro a historia irreal de sempre: nenos tristes, profesora que lles di de contar contos, eles que cambian e son alegres...
Cando miro prá miña xa afastada infancia, a relación cos libros non se desenvolvía nunca en mundos rosas, nin en espazos xeniais, nin se me tatuaba un sorriso por moito que me panzase asterix ás noites. Non sei qué clase de infancia tiveron os autores das formigas Migas. Pero si sei cal é a que proxectan sobre os nenos.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?