12.8.05
molécula
Chegamos exhaustos a parque-temático-cervantes case de madrugada, grazas a iberia e a aeropuertos españoles. Deitámonos nun suspiro e volvémonos erguer cando xa é mañá levada. Dígolle a Barataria que quero marchar canto antes prá ghalleira, que se nos dará tempo de apañar o talgo das dúas. Di que si, pero torce o fociño. Acompáñame a través da complexa rede metropolitana discretamente enfadado: xa me explicarás un día destes por que marchaches tan axiña.
Tampouco eu o sei. Logo de botar quince días xuntos teño necesidade de estar só, de poñerme en marcha, de tomar decisións instantáneas. Anque Barataria sexa neste momento a mellor solución posíbel, nostalxio o meu vello sistema átomo.
Quizais xa nunca máis poida ser molécula sen ese pequeno amargor, sen ese sabor agre que se me instala debaixo da lingua nos tempos de espera, nas decisións, mentres el, quen sexa, toma o café ou se barbea.
Chegamos exhaustos a parque-temático-cervantes case de madrugada, grazas a iberia e a aeropuertos españoles. Deitámonos nun suspiro e volvémonos erguer cando xa é mañá levada. Dígolle a Barataria que quero marchar canto antes prá ghalleira, que se nos dará tempo de apañar o talgo das dúas. Di que si, pero torce o fociño. Acompáñame a través da complexa rede metropolitana discretamente enfadado: xa me explicarás un día destes por que marchaches tan axiña.
Tampouco eu o sei. Logo de botar quince días xuntos teño necesidade de estar só, de poñerme en marcha, de tomar decisións instantáneas. Anque Barataria sexa neste momento a mellor solución posíbel, nostalxio o meu vello sistema átomo.
Quizais xa nunca máis poida ser molécula sen ese pequeno amargor, sen ese sabor agre que se me instala debaixo da lingua nos tempos de espera, nas decisións, mentres el, quen sexa, toma o café ou se barbea.
