24.7.05
metropolitano II
Os atentados de londres tensiónanme positivamente as veas, sensación que recupero cando viaxo en transporte público por garlic-city.
A Señora Dot é grande afeccionada aos transportes públicos e eu tamén o son, anque non saiba cómo se denomina iso no catálogo das tendencias contemporáneas. Fascíname a súa contemplación rechouchiante. Fascíname o perigo que se vive neles, a tensión sexual de baños e plataformas, e os contactos fortuítos que se producen entre mans, entre miradas, entre vidas de distintas dimensións.
Por iso marabíllame máis lerlle a kapusciñski pouco antes de entrar nas entrañas de mendezalvaro: Non, non vivimos nunha aldea global senón (...) máis ben nunha estación de tren ou de metro global pola que pasa o enxamio da multitude solitaria.
Os atentados de londres tensiónanme positivamente as veas, sensación que recupero cando viaxo en transporte público por garlic-city.
A Señora Dot é grande afeccionada aos transportes públicos e eu tamén o son, anque non saiba cómo se denomina iso no catálogo das tendencias contemporáneas. Fascíname a súa contemplación rechouchiante. Fascíname o perigo que se vive neles, a tensión sexual de baños e plataformas, e os contactos fortuítos que se producen entre mans, entre miradas, entre vidas de distintas dimensións.
Por iso marabíllame máis lerlle a kapusciñski pouco antes de entrar nas entrañas de mendezalvaro: Non, non vivimos nunha aldea global senón (...) máis ben nunha estación de tren ou de metro global pola que pasa o enxamio da multitude solitaria.
