16.6.05
ciencia ficción
1. Sento no cinema e proxectan tres anuncios do Partido Popular: dous son da consellaría de medio ambiente, cos cartos de todos, desbaldidos no último momento. O terceiro é directamente do PP. Aparece un profesor cunha aula diante. O profesor pregunta, enfadado, qué fixo o partido popular neste tempo. Os rapaces contéstanlle pouco a pouco, nunha catarse de poetas mortos, falsidades, mentiras e vaguidades que o profesor vai aceptando con contrariedade. Falsidades como que o turismo se multiplicou por cinco (e o PIB, canto?), mentiras como que se crearon 400 kms de autoestradas e vaguidades como que mellorou a sanidade.
Comprobar o terror que lle teñen á derrota máis me reafirma en que a única saída honesta a todo isto é a hixiene.
2. O filme, Primer, é estraño, é o máis estraño que vin na miña vida. Ao rematar, miro para o reloxio, dubidoso. Xa? Perdín algún trozo? Quedaría durmido e houbo anacos vitais que non vin?
Esa sensación de que me faltan pezas no puzzle é desacougante e marabillosa. Que pasou exactamente mentres estaba no cinema?
3. Mentres estaba no cinema desentendendo un filme, un avión avanzaba perdendo horas por riba do atlántico. En catro aterrará en lavacolla. Se me dou espertado estarei pendente do peso da carga.
1. Sento no cinema e proxectan tres anuncios do Partido Popular: dous son da consellaría de medio ambiente, cos cartos de todos, desbaldidos no último momento. O terceiro é directamente do PP. Aparece un profesor cunha aula diante. O profesor pregunta, enfadado, qué fixo o partido popular neste tempo. Os rapaces contéstanlle pouco a pouco, nunha catarse de poetas mortos, falsidades, mentiras e vaguidades que o profesor vai aceptando con contrariedade. Falsidades como que o turismo se multiplicou por cinco (e o PIB, canto?), mentiras como que se crearon 400 kms de autoestradas e vaguidades como que mellorou a sanidade.Comprobar o terror que lle teñen á derrota máis me reafirma en que a única saída honesta a todo isto é a hixiene.
2. O filme, Primer, é estraño, é o máis estraño que vin na miña vida. Ao rematar, miro para o reloxio, dubidoso. Xa? Perdín algún trozo? Quedaría durmido e houbo anacos vitais que non vin?
Esa sensación de que me faltan pezas no puzzle é desacougante e marabillosa. Que pasou exactamente mentres estaba no cinema?
3. Mentres estaba no cinema desentendendo un filme, un avión avanzaba perdendo horas por riba do atlántico. En catro aterrará en lavacolla. Se me dou espertado estarei pendente do peso da carga.
