16.5.05
posibilidade
Hoxe non vin a ninguén en todo o día. Non saín da casa nin pra coller o pan nin pra guindar o lixo. Dese mundo exterior que se ocultaba detrás da choiva constante recibín un par de contactos a través de (m)alicia, que me chama dende o aeroporto, recén chegada de parís, e de Barataria, que me envía mensaxiñas amorosas mentres pasea un grupo de turistas pola camposa de santo isidro.
Aproveitei a soidade pra traballar bastante e pra darlle mequiños a Uli, que ben lle cumprían. Relaxeime.
Hoxe puiden morrer imperceptibelmente: só Uli me reclamaría crocantinis pra cear no meu silenzo.
Hoxe non vin a ninguén en todo o día. Non saín da casa nin pra coller o pan nin pra guindar o lixo. Dese mundo exterior que se ocultaba detrás da choiva constante recibín un par de contactos a través de (m)alicia, que me chama dende o aeroporto, recén chegada de parís, e de Barataria, que me envía mensaxiñas amorosas mentres pasea un grupo de turistas pola camposa de santo isidro.
Aproveitei a soidade pra traballar bastante e pra darlle mequiños a Uli, que ben lle cumprían. Relaxeime.
Hoxe puiden morrer imperceptibelmente: só Uli me reclamaría crocantinis pra cear no meu silenzo.
