13.3.05
franza
Malia que o francés é a miña terceira lingua, nunca sentín especial aprezo polo país. Esta presa de chufóns que é capaz de facer dos ravos con manteiga e sal un símbolo nacional sempre me veu atravesada e de feito nos últimos anos apenas vin por aquí. Pero ten unha cousa que me ten cativado: o concepto de banlieue e dos banlieuesards. Os mozos arrabaldeiros baixan á cidade e posúena como non vin noutros sitios. Os banlieuesards toman (cos pantalóns, cos saúdos xiriais, co hiphop que nace dos coches e cos skates) os sitios estratéxicos da vila. Atal fosen un novo terceiro estado, multiétnico, cru, revolucionario.
Malia que o francés é a miña terceira lingua, nunca sentín especial aprezo polo país. Esta presa de chufóns que é capaz de facer dos ravos con manteiga e sal un símbolo nacional sempre me veu atravesada e de feito nos últimos anos apenas vin por aquí. Pero ten unha cousa que me ten cativado: o concepto de banlieue e dos banlieuesards. Os mozos arrabaldeiros baixan á cidade e posúena como non vin noutros sitios. Os banlieuesards toman (cos pantalóns, cos saúdos xiriais, co hiphop que nace dos coches e cos skates) os sitios estratéxicos da vila. Atal fosen un novo terceiro estado, multiétnico, cru, revolucionario.
