3.2.05
montaxe
Vou ver con Folerpa A montaxe final, traducida ao español como La memoria de los muertos. O filme fala dos rememoriais, montaxes fílmicas construídas con todas as lembranzas dunha persoa, recollidas nun implante, e curtadas e pegadas para proxectar durante o funeral. Loxicamente, o filme non é o que a persoa viviu, senón o que o montador decide sobre as preferenzas lembrativas dos parentes que quedan vivos. Tamén loxicamente existe un grupo de alternativos que loitan contra os implantes e reivindican o dereito a unha memoria propia.
Gustoume o seu desacougo, e gustoume tamén o estraño do argumento. Saio remoendo: teño dereito a falar doutras persoas neste blo? É a miña vida ou a súa vida?
Folerpa avísame de que Neo2 lle contou da existencia destas balas. Que non as leu. Que as vai ler.
[......]
A súa mensaxe posterior é tremendamente fría, dicíndome que non lle gustou o que leu, pero que tamén sabía ao que se expuña. Quizais el, pero sobre todo eu, lle estamos a dar demasiada importancia ao que non son máis ca letras, e por iso, falsidades. Pero non podo evitar remoer, cun intenso frío nas veas.
Vou ver con Folerpa A montaxe final, traducida ao español como La memoria de los muertos. O filme fala dos rememoriais, montaxes fílmicas construídas con todas as lembranzas dunha persoa, recollidas nun implante, e curtadas e pegadas para proxectar durante o funeral. Loxicamente, o filme non é o que a persoa viviu, senón o que o montador decide sobre as preferenzas lembrativas dos parentes que quedan vivos. Tamén loxicamente existe un grupo de alternativos que loitan contra os implantes e reivindican o dereito a unha memoria propia.
Gustoume o seu desacougo, e gustoume tamén o estraño do argumento. Saio remoendo: teño dereito a falar doutras persoas neste blo? É a miña vida ou a súa vida?
Folerpa avísame de que Neo2 lle contou da existencia destas balas. Que non as leu. Que as vai ler.
[......]
A súa mensaxe posterior é tremendamente fría, dicíndome que non lle gustou o que leu, pero que tamén sabía ao que se expuña. Quizais el, pero sobre todo eu, lle estamos a dar demasiada importancia ao que non son máis ca letras, e por iso, falsidades. Pero non podo evitar remoer, cun intenso frío nas veas.
