<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

20.1.05

marte
Quédanme quince páxinas pra rematar Marte Vermello, o meu primeiro gran libro de sci-fi. Como é posíbel que levara tanto vivido sen amartizar nunca, anque sexa por escrito? Abofé, non entendo nada: falan de mestización da atmosfera marciana, de gravidade -3, ou de crear un asteroide en zona extragravitatoria pra exportar doadamente os recursos minerais do planeta vermello.
Pero tamén contan cómo os asolagamentos que se producen logo de décadas de colonización son unhas secuencias continuas de estouridos, ruptura e conxelación inmediata, unha detrás da outra, como unha ametralladora universal estendéndose polos quilométricos canóns e cráteres marcianos.
Ademais, en Marte estoura unha revolución, e é que nun novo planeta quizais unha nova sociedade fose posíbel. Utopismo, amor, carraxe, mezquindade e incluso un certo friquismo son os engadidos. Ben logo van vir Marte verde e Marte azul.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?