1.12.04
atlantismo
Esperto, e vexo un brais de perruche que me regalou Iop na cabeza da cama. Sorrime, cunha soa cella, e eu sorríolle porque tamén estou feliz malia o intenso cansazo: aínda gardo o olor dun rapazote guapísimo co que coincidín nesa noite. Estudou no colexio da embaixada americana en DF ata os dezanove, pero a súa familia é, loxicamente, dun pequeneiro concello ourensao. Friqui dos mac, ten na habitación varios libros de politólogos polacos, un póster de vicente blanco, outro de salva cidrás (enfronte) e nótaselle espabilación.
Tamén ten carencias. E aventuras. E algunha ilusión, que non me comunica. Deitado sobre a cama ao meu carón dime mirando pró teito que os mac non se conxelan, e despois descúlpase polo anglicismo cun tenue acento de embaixada americana en DF.
Esperto, e vexo un brais de perruche que me regalou Iop na cabeza da cama. Sorrime, cunha soa cella, e eu sorríolle porque tamén estou feliz malia o intenso cansazo: aínda gardo o olor dun rapazote guapísimo co que coincidín nesa noite. Estudou no colexio da embaixada americana en DF ata os dezanove, pero a súa familia é, loxicamente, dun pequeneiro concello ourensao. Friqui dos mac, ten na habitación varios libros de politólogos polacos, un póster de vicente blanco, outro de salva cidrás (enfronte) e nótaselle espabilación.
Tamén ten carencias. E aventuras. E algunha ilusión, que non me comunica. Deitado sobre a cama ao meu carón dime mirando pró teito que os mac non se conxelan, e despois descúlpase polo anglicismo cun tenue acento de embaixada americana en DF.
