29.11.04
grous
Estou na xanela do coche, coa cabeza fóra. Apunto cos prismáticos ao escuro, pero non podo ver nada. Chega o fresco do solpor e un recendo a lama e a herba seca. Un fortísimo ruído vén de fóra: é un turrintrompido constante, multitudinario. Alá, nas sombras, hai centos de grous, repoludos, altos, maxestosos.
Levo anos desexando cumprir o soño de ver centos de grous nas chairas aragonesas. Desta vez só os escoitei, e foi marabilloso.
Estou na xanela do coche, coa cabeza fóra. Apunto cos prismáticos ao escuro, pero non podo ver nada. Chega o fresco do solpor e un recendo a lama e a herba seca. Un fortísimo ruído vén de fóra: é un turrintrompido constante, multitudinario. Alá, nas sombras, hai centos de grous, repoludos, altos, maxestosos.
Levo anos desexando cumprir o soño de ver centos de grous nas chairas aragonesas. Desta vez só os escoitei, e foi marabilloso.
