14.11.04
efebos
Vou ver dúas pelis de internados. Unha é Os coristas, cousa linda e algo choromiqueira sobre a relación entre profe e alumnos na francia dos pantalóns curtos: un rapaz precioso, un par de historias bonitas e unha cancionciña de Rameau.
Outra, Saló ou os 120 días de Sodoma, de Pasolini. Fascinante, xenial, e algo caduca. Unha miga cargante polas escenas de coprofilia, é verdade, pero profundamente transgresora polo ridículo e non pola provocación. Pawley explícama despois, con certeza: afastado da fácil vida de foder-comer-beber, pasolini renega dos seus filmes anteriores e quere demostrar ata qué punto a humanidade pode ser perversa, malvada, terríbel.
Ai, se puidésemos regresar a esa hamburguesaría de Saló, Plattdorf...
Vou ver dúas pelis de internados. Unha é Os coristas, cousa linda e algo choromiqueira sobre a relación entre profe e alumnos na francia dos pantalóns curtos: un rapaz precioso, un par de historias bonitas e unha cancionciña de Rameau.
Outra, Saló ou os 120 días de Sodoma, de Pasolini. Fascinante, xenial, e algo caduca. Unha miga cargante polas escenas de coprofilia, é verdade, pero profundamente transgresora polo ridículo e non pola provocación. Pawley explícama despois, con certeza: afastado da fácil vida de foder-comer-beber, pasolini renega dos seus filmes anteriores e quere demostrar ata qué punto a humanidade pode ser perversa, malvada, terríbel.
Ai, se puidésemos regresar a esa hamburguesaría de Saló, Plattdorf...
