22.9.04
würth
Líome cun dos 3.000 comerciais que ten en España Würth, a empresa de subministros. É un mozote algo fortachón, guapísimo, de 22, dun concello do interior. Trae un galego fermoso, e unha historia de talk-show espectacular, que me debulla pouco e pouco na cama mentres nos bicamos, e despois na sala, mentres lle transmite á central os datos de subministros eléctricos dos clientes conseguidos no día. A historia rima con aborto, matrimonio e tarxetas visas a todo trapo, e acaba aparentemente feliz.
Würth ten unha particular relación coas drogas, mais xa ía avisado. Farlopeiro nalgunha medida, ofréceme aspirar unhas substancias afrodisíacas que, xura, son legais. Rexéitoas elegantemente, á espera do consello da señora Dot. Despois ofréceme quedar a durmir nunha estreita cama, ben apertadiño contra min.
Á mañá madrugo máis ca el: busco ás apalpadelas a roupa ciscada polo cuarto, pra non espertalo coa luz. Saio á rúa. Quédanme uns quilómetros de coche ata a miña casa, mentres amence. Os seus rastros na miña camiseta bríllanme máis cós faros.

Würth ten unha particular relación coas drogas, mais xa ía avisado. Farlopeiro nalgunha medida, ofréceme aspirar unhas substancias afrodisíacas que, xura, son legais. Rexéitoas elegantemente, á espera do consello da señora Dot. Despois ofréceme quedar a durmir nunha estreita cama, ben apertadiño contra min.
Á mañá madrugo máis ca el: busco ás apalpadelas a roupa ciscada polo cuarto, pra non espertalo coa luz. Saio á rúa. Quédanme uns quilómetros de coche ata a miña casa, mentres amence. Os seus rastros na miña camiseta bríllanme máis cós faros.