18.7.04
realismo
O meu amigo Bauer convídame a un cónclave do partido das pitas de monte. É en humidtown, así que vén á miña casa, e paseamos xuntos, andamos de chea xuntos e escoitamos acendidos discursos xuntos.
A consigna do partido das pitas de monte é clara: ante a desilusión, traballo; ante a perda de votos, constancia e tenacidade. Cambiaríalles tres caixas cheas de cartaces e autocolantes por unha soa idea de como rematar coa emigración a canarias.
Sinalou Lafargue os galegos como raza maldita pola súa necesidade orgánica de traballo. Entre os utópicos e os reais, as pitas do monte escolleron realidade.
O meu amigo Bauer convídame a un cónclave do partido das pitas de monte. É en humidtown, así que vén á miña casa, e paseamos xuntos, andamos de chea xuntos e escoitamos acendidos discursos xuntos.
A consigna do partido das pitas de monte é clara: ante a desilusión, traballo; ante a perda de votos, constancia e tenacidade. Cambiaríalles tres caixas cheas de cartaces e autocolantes por unha soa idea de como rematar coa emigración a canarias.
Sinalou Lafargue os galegos como raza maldita pola súa necesidade orgánica de traballo. Entre os utópicos e os reais, as pitas do monte escolleron realidade.
