15.7.04
pementos
Vou onda Ferre pra falar dos seus problemas. Como os blos os carga o diaño non me podo estender. Pero está nun punto común comigo: ten tantos argumentos pra seguir como pra liscar. Así que non fai nada: cavila.
Pero vino ben, e sorrimos, e xantamos uns pementos de arnoia á beira do río, nun restaurante chulísimo.
Despois tomámoslle a última en atenas, en camiseta, ás dúas da mañá. Non hai pracer como as noites de vrao en atenas. Ao redor, dende o irixo ata sandiás, ardía o monte e caían folerpiñas escuras aquí e acolá, entre a emoción.
Ferre vai marchar, inda non sabe se só ou acompañado, probablemente a londres. A ver se atopa un carrete, ou unha espranza, ou algo.
Vou onda Ferre pra falar dos seus problemas. Como os blos os carga o diaño non me podo estender. Pero está nun punto común comigo: ten tantos argumentos pra seguir como pra liscar. Así que non fai nada: cavila.
Pero vino ben, e sorrimos, e xantamos uns pementos de arnoia á beira do río, nun restaurante chulísimo.
Despois tomámoslle a última en atenas, en camiseta, ás dúas da mañá. Non hai pracer como as noites de vrao en atenas. Ao redor, dende o irixo ata sandiás, ardía o monte e caían folerpiñas escuras aquí e acolá, entre a emoción.
Ferre vai marchar, inda non sabe se só ou acompañado, probablemente a londres. A ver se atopa un carrete, ou unha espranza, ou algo.
