26.7.04
paraíso
Máis cousas relictas destes días: os xeniais concertos de Ari, a Orquestra Nacional do Barbés e sobre todo a Orquestra Baobab: coa voz dun dos cantantes lembro un vello cego que paseaba pola rúa do meu hotel en dakar, á caída da noite, salmodiando a berros unha sura calquera, fermosa como calquera, estarrecedora coma calquera.
Tamén unha conversa tranquilizadora de Ferre, que viaxa a Londres. Outra con Pequenosdetalles (demasiado escasa) acompañada de roce de bandulliño.
As mensas de Belokan.
Fufli. Neit.
Este paraíso de acontecementos é o meu paraíso. De momento.
Máis cousas relictas destes días: os xeniais concertos de Ari, a Orquestra Nacional do Barbés e sobre todo a Orquestra Baobab: coa voz dun dos cantantes lembro un vello cego que paseaba pola rúa do meu hotel en dakar, á caída da noite, salmodiando a berros unha sura calquera, fermosa como calquera, estarrecedora coma calquera.
Tamén unha conversa tranquilizadora de Ferre, que viaxa a Londres. Outra con Pequenosdetalles (demasiado escasa) acompañada de roce de bandulliño.
As mensas de Belokan.
Fufli. Neit.
Este paraíso de acontecementos é o meu paraíso. De momento.
