14.7.04
lázaro
Apatrullo humidtown á tardiña buscando ese encontro fortuíto con Legoforever, que non se produce.
Acompáñome dalgo pra facer comaquén de andar a outras cousas. Leo unha revista, e leo un libro pró meu futuro, e leo tamén algo formidable e marabilloso: A era de Lázaro, o último libro de Paula Carballeira. Apaixonante. Constrúe unha historia verdadeiramente nova e dáme confianza de pensar que non todo está perdido na LIX galega. Ao final empantana algo, pero hai imaxes (o corte do pescozo, a caluga abaneante, o Anunciante) que tardarán en marcharme da cabeza. Velaí un pedazo:
Despois non volverán ter noticias miñas. Igual que sei seguir un rastro sei borralo. A miña vantaxe con respecto a vostedes é que teño lido moito, do bo e do malo, e iso sempre che proporciona unha morea de recursos estilísticos. De facer algo, facelo con estilo, non cren?.
Apatrullo humidtown á tardiña buscando ese encontro fortuíto con Legoforever, que non se produce.
Acompáñome dalgo pra facer comaquén de andar a outras cousas. Leo unha revista, e leo un libro pró meu futuro, e leo tamén algo formidable e marabilloso: A era de Lázaro, o último libro de Paula Carballeira. Apaixonante. Constrúe unha historia verdadeiramente nova e dáme confianza de pensar que non todo está perdido na LIX galega. Ao final empantana algo, pero hai imaxes (o corte do pescozo, a caluga abaneante, o Anunciante) que tardarán en marcharme da cabeza. Velaí un pedazo:
Despois non volverán ter noticias miñas. Igual que sei seguir un rastro sei borralo. A miña vantaxe con respecto a vostedes é que teño lido moito, do bo e do malo, e iso sempre che proporciona unha morea de recursos estilísticos. De facer algo, facelo con estilo, non cren?.
