7.7.04
herexes
Coincido coas herexías por dobre motivo: remato o Lapidario de Murado e vexo A vía láctea de Buñuel no cinema. Ao comezo de Buñuel, como sempre, durmo un pedazo feliz e reconfortante no escuro da sala. A peli conta a historia de dous señoriños que peregrinan a humidtown dende Francia por un Camiño cheo de ucronías e herexías históricas. Entretida e un chisco interesante. Se alguén fixese algo semellante sen protexerse pola pátina do tempo seguramente liscaría da sala, pero aos vellos todo se lles perdoa.
Murado, malpocadamente, perdeu a maxia do comezo (ou a que eu traía). Enzoufado en retrónicas hímnicas ao whitman, ao final un confunde heterodoxos con extraterrestres e non sabe se o epitafio non é só unha simple evocación biográfica replicada nas notas a rodapé.
Con todo, algún verso en Murado e algunha escena de Buñuel (o roubo do xamón, p.ex.) salvarían unha existencia.
Coincido coas herexías por dobre motivo: remato o Lapidario de Murado e vexo A vía láctea de Buñuel no cinema. Ao comezo de Buñuel, como sempre, durmo un pedazo feliz e reconfortante no escuro da sala. A peli conta a historia de dous señoriños que peregrinan a humidtown dende Francia por un Camiño cheo de ucronías e herexías históricas. Entretida e un chisco interesante. Se alguén fixese algo semellante sen protexerse pola pátina do tempo seguramente liscaría da sala, pero aos vellos todo se lles perdoa.
Murado, malpocadamente, perdeu a maxia do comezo (ou a que eu traía). Enzoufado en retrónicas hímnicas ao whitman, ao final un confunde heterodoxos con extraterrestres e non sabe se o epitafio non é só unha simple evocación biográfica replicada nas notas a rodapé.
Con todo, algún verso en Murado e algunha escena de Buñuel (o roubo do xamón, p.ex.) salvarían unha existencia.
