15.6.04
kate
O venres saín á noite con Kate por humidtown. Tomamos croques sen fariña, anchoas sen pan e algo que non fose cervexa. Falamos relaxadamente. Logo, nunha picardía, pouseille un bico fugaz. Remexéronseme as cinzas.
Seguimos a noite, de bar en bar, polo lado escuro. Había unha proximidade de narices que me desacougaba e compracía ao mesmo tempo, pero eran centímetros gañados a cubalibres.
Ao final, nun exercicio de prudencia, evitei calquera posibilidade de rexeitamento.
Antes de saír, kate mandoume unha foto dela. Sae algo desenfocada, posmoderna, cun nique vermello de asas, do mercadiño de bertamiráns. Deslumbrante. Pegarei a foto neste blo? Farei chapas coela e vendereinas como contra, a dous euros, a través do blogcommerce? Ou pregareime ás súas ameazas e soterrareina no último byte?
O venres saín á noite con Kate por humidtown. Tomamos croques sen fariña, anchoas sen pan e algo que non fose cervexa. Falamos relaxadamente. Logo, nunha picardía, pouseille un bico fugaz. Remexéronseme as cinzas.
Seguimos a noite, de bar en bar, polo lado escuro. Había unha proximidade de narices que me desacougaba e compracía ao mesmo tempo, pero eran centímetros gañados a cubalibres.
Ao final, nun exercicio de prudencia, evitei calquera posibilidade de rexeitamento.
Antes de saír, kate mandoume unha foto dela. Sae algo desenfocada, posmoderna, cun nique vermello de asas, do mercadiño de bertamiráns. Deslumbrante. Pegarei a foto neste blo? Farei chapas coela e vendereinas como contra, a dous euros, a través do blogcommerce? Ou pregareime ás súas ameazas e soterrareina no último byte?
