22.6.04
east-timor
Para rematar a miña primeira xornada en oxford, imos parar á vella estación de bombeiros, un pub que fai gay-parties aos luns. Alí falo con Joao, un pequeno chinesiño que resulta ser timorense oriental. O seu pai ten unha muller en Australia e outra en Cascais, e el está aquí estudando inglés. Leva unha camiseta do mánchester, un quentapulsos coa bandeira de portugal e un móbil megamoderno colgado dunha cadea ao pescozo. Baila coma os anxos, ten dezanove anos (again) e tamén bica ben.
Embadurnado de xampú antisárnico, retírome aos meus aposentos con Henri, que me ferve coidadosamente toda a roupa.
Sinto que me brota a maxia da punta dos fingers.
Para rematar a miña primeira xornada en oxford, imos parar á vella estación de bombeiros, un pub que fai gay-parties aos luns. Alí falo con Joao, un pequeno chinesiño que resulta ser timorense oriental. O seu pai ten unha muller en Australia e outra en Cascais, e el está aquí estudando inglés. Leva unha camiseta do mánchester, un quentapulsos coa bandeira de portugal e un móbil megamoderno colgado dunha cadea ao pescozo. Baila coma os anxos, ten dezanove anos (again) e tamén bica ben.
Embadurnado de xampú antisárnico, retírome aos meus aposentos con Henri, que me ferve coidadosamente toda a roupa.
Sinto que me brota a maxia da punta dos fingers.
