11.5.04
top
Tantos acontecementos botaron terra inmerecida sobre dúas alfaias. A primeira, o estremecedor filme ruso O regreso. Está feito con cachos de vida desecada, con pedazos que son o meu pai, e pedazos que son eu, pero non sei en qué personaxes se atopan exactamente. Estou sen-partido, aterecido, vendo unhas terras que eu creo do sur da Rusia, con lagos prá pesca e grandes extensións desertas. Anque quizais sexa o norte, no verán. En calquera caso, europa, unha europa fértil en historias, lembraba verdú o sábado.
A outra xoia, a última entrega das cidades escuras, A fronteira invisíbel, do que só leo o primeiro volume. Gustaríame reproducir aquí toda a marabilla que crean estes nachos, trazadores dun universo xenial, pero fáltanme golpes de lapis. Se tivese que facer un típico top de blogueiro, eles estarían en case todos: no de soños, no de crenzas, no de edificios... Pero aínda non cheguei a esas.
Tantos acontecementos botaron terra inmerecida sobre dúas alfaias. A primeira, o estremecedor filme ruso O regreso. Está feito con cachos de vida desecada, con pedazos que son o meu pai, e pedazos que son eu, pero non sei en qué personaxes se atopan exactamente. Estou sen-partido, aterecido, vendo unhas terras que eu creo do sur da Rusia, con lagos prá pesca e grandes extensións desertas. Anque quizais sexa o norte, no verán. En calquera caso, europa, unha europa fértil en historias, lembraba verdú o sábado.
A outra xoia, a última entrega das cidades escuras, A fronteira invisíbel, do que só leo o primeiro volume. Gustaríame reproducir aquí toda a marabilla que crean estes nachos, trazadores dun universo xenial, pero fáltanme golpes de lapis. Se tivese que facer un típico top de blogueiro, eles estarían en case todos: no de soños, no de crenzas, no de edificios... Pero aínda non cheguei a esas.
