9.5.04
soidade
Por indicación de Eya, vou ao teatro ver Novecento. Pásanme unha entrada e vou ao concerto de Domenico+2. Tamén me deixo caer polo cinema: Nubes de verán.
Todo nas tres cousas é fastío. Nas tres hai alguén que me desacouga coa súa presenza nun lenzo ou enriba dun escenario peor no caso do teatro, que é monólogo). Así que supoño que o erro está no meu software, devastado pola tensión da semana, e non no mundo.
No cine, ademais, estou completamente só. Doce anos despois de ver completamente só a fermosa O neno que berrou puta, en atenas, ás catro da tarde. Unha das experiencias máis desacougantes: a soidade no patio de butacas.
Por indicación de Eya, vou ao teatro ver Novecento. Pásanme unha entrada e vou ao concerto de Domenico+2. Tamén me deixo caer polo cinema: Nubes de verán.
Todo nas tres cousas é fastío. Nas tres hai alguén que me desacouga coa súa presenza nun lenzo ou enriba dun escenario peor no caso do teatro, que é monólogo). Así que supoño que o erro está no meu software, devastado pola tensión da semana, e non no mundo.
No cine, ademais, estou completamente só. Doce anos despois de ver completamente só a fermosa O neno que berrou puta, en atenas, ás catro da tarde. Unha das experiencias máis desacougantes: a soidade no patio de butacas.
