<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

6.4.04

this is the end
O que comezou unha proclive noite de anovello remata agora. Ela está namorada dun home maior, o que lle bloquea a cabeza e lle mete a sombra no cello. Resultado: nin ela é feliz, nin eu tampouco. Co ben que podiamos levalo entre os tres...
Esta noite falamos moito mentres viamos primeiros episodios de mareasvivas. Das súas posibilidades e dos seus medos. Tamén lle tentei dicir que eu viña coas alforxas cheas de ilusión. Pero de nada vale: a sombra é máis poderosa.
Así que recollo as cousiñas, e anque me para o espertador marcho prá casa coa promesa de non volver máis. A non ser que na viaxe a londres, kate guinde coa sombra ao támese.
Escoito o sínguel de fangoria, retorzo palabras de amor e renace a primavera.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?