<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

10.4.04

fe
Sempre que vén Walter facemos cousas moi especiais. Hoxe erguémonos tarde, xantamos fóra e achegámonos ao cinema pra ver a paixón de cristo. Odio os flocos de millo, pero cando vou con walter ao cinema enchémonos deles e mais de refrescos. Foi o que pagou a pena. Ademais do reaccionarismo antisemita (psé) e homofóbico (flipante), o filme é un empacho. Todos os actores falan como novoneyra, e todas as frases do guión baten o guines de trascendencia. Planos fallidos, efectismos insufríbeis e sobre todo un aborrecemento intensísimo. Non creo que convirta a ninguén, e sen embargo había viúvas que levaban moito tempo sen ir a un cine, e choraban. Os mexicanos fan campaña pra que os adolescentes poidan ver o filme. Logo queixaranse do consumo de drogas.
Así que como sei que lle fode, hei de dicir que saín do cinema extasiado de baleiro: a única fe, a de facerlle o amor a sanxoán, que está divinamente.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?