23.4.04
cinco anos
Vou ao teatro, convencido de que a actividade blogueira postáboas será compensada cun maricastaña de promoción artística, ou algo así. Só correría perigo no galardón se as empresas de cubalibres decidisen sacar o seu patrocinio da escuridade dos cameríns. Actúa unha amiga, e como o declaramos na billeteira, a señoriña regálanos as entradas. Así que só quedaba bondade. E hóuboa: ese transporte fascinante ao escenario, conseguido con ilusionismo e palabras, pasoume tan poucas veces na vida... Onte foi unha delas, anque houbese cousas terríbeis e algúns actores teimasen en derrubar o salonteatro con berros e tics.
Antes de ir ao teatro, quedara con 12Uvas. Está tan fermoso, e ten tanto xeito, que me pregunto por que carallo o deixei marchar. Quizais houbese que agardar cinco anos máis.
Vou ao teatro, convencido de que a actividade blogueira postáboas será compensada cun maricastaña de promoción artística, ou algo así. Só correría perigo no galardón se as empresas de cubalibres decidisen sacar o seu patrocinio da escuridade dos cameríns. Actúa unha amiga, e como o declaramos na billeteira, a señoriña regálanos as entradas. Así que só quedaba bondade. E hóuboa: ese transporte fascinante ao escenario, conseguido con ilusionismo e palabras, pasoume tan poucas veces na vida... Onte foi unha delas, anque houbese cousas terríbeis e algúns actores teimasen en derrubar o salonteatro con berros e tics.
Antes de ir ao teatro, quedara con 12Uvas. Está tan fermoso, e ten tanto xeito, que me pregunto por que carallo o deixei marchar. Quizais houbese que agardar cinco anos máis.
