<$BlogRSDUrl$>
Este blog mudou de servidor, agora está en astuasbalas.com

1.3.04

gregos
Xa dixen que estaba a ler unha breve historia da mentira. Despois do exame da súa prohibición e dos seus tipos (agostiño de hipona, tomé de aquino, kant...), o libro cambiou de plano e pasou a loar a mentira. Ao parecer, os romanos tiñan os gregos por mentireiros integrais. Aprezaban moitas cousas, pero detestaban neles a inxente cantidade de falsidades e a falta de respecto total pola verdade. De feito, o libro fala de Ulises coma o protótipo do mentirán.
Sen embargo, para os gregos os que mentían de verdade eran os cretenses. Incluso Ulises, nalgunhas das súas múltiples mentiras, inventa que é de creta ou que vén de creta, nun paripé sobre a súa propia falsidade
Precisamente hoxe no café falamos das aldeas brutas e de que alguén debería ir un día á procura das xentes máis bestas: en santiago din que os de angrois; en angrois que os de touro... e así ata trazar o círculo. Ou o trisquel.
En realidade este post ía sobre os gregos; polas súas rúas en obras pasei unha das semanas máis marabillosas da vida. E se cadra ao final era todo mentira.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?