27.2.04
solpor
Pésanme as pestanas. Hoxe foi un día mooooooi intenso pra todos. Lembro esa frase de que o verme lle chama fin do mundo ao que o resto do mundo chama bolboreta, e quizais por iso malia todo o cansazo arrombado, ao remate do traballo tomo unha pesicola no bar pra ver o camareiro portugués. No xa habitual local están só as donas e tamén Sandro (algo así). Vemos un pedazo dos serrano, en familia, e parolamos sobre o resto dos bares do barrio, todos con orixe en valdodubra, santacomba, tordoia... Sandro vira e vira un aneliño verde que ten no dedo e aos pouquiños mira pra min. Eu véxoo, así que tamén algo miro. Pode ser tan tenra unha pesicola con olivas...
Cando recollo e vou pra casa a seguir co traballo, penso no esgotador día e en que vin porse o sol entre nubes rubias, en vigo. Comeza a poallar frío.
Gugleo polos vermes, procurando o nome do mestre chinés autor da frase: en méxico din que Richard Bach, o abc apelídao Parreño. China xa non é o que era.
Pésanme as pestanas. Hoxe foi un día mooooooi intenso pra todos. Lembro esa frase de que o verme lle chama fin do mundo ao que o resto do mundo chama bolboreta, e quizais por iso malia todo o cansazo arrombado, ao remate do traballo tomo unha pesicola no bar pra ver o camareiro portugués. No xa habitual local están só as donas e tamén Sandro (algo así). Vemos un pedazo dos serrano, en familia, e parolamos sobre o resto dos bares do barrio, todos con orixe en valdodubra, santacomba, tordoia... Sandro vira e vira un aneliño verde que ten no dedo e aos pouquiños mira pra min. Eu véxoo, así que tamén algo miro. Pode ser tan tenra unha pesicola con olivas...
Cando recollo e vou pra casa a seguir co traballo, penso no esgotador día e en que vin porse o sol entre nubes rubias, en vigo. Comeza a poallar frío.
Gugleo polos vermes, procurando o nome do mestre chinés autor da frase: en méxico din que Richard Bach, o abc apelídao Parreño. China xa non é o que era.
