30.1.04
sen min
Reapreixo a miña vida sen min nos últimos pases, cando o mundo debe estar cheo de blos sobre dela. Ata o universo dividí, pois actúa sobre nós o gap das provincias. 12Uvas xa a vira, e díxome que era moi triste. Sen embargo, é o filme máis feliz que vin nunca. Seguro que aos popes da cinematografía lles parece frouxa, pouco densa.
Pareceume arrebatadora. Saín con ollos húmidos e ganas de namorar, de correr, de fliparme. Está feitiña con diálogos absurdos e perfectos como vivir, unha dobraxe informal, unha ruló máxica e unha canción, Senza fine, que se baila no supermercado mentres voan caixas de galletas, xeado e flocos de millo.
Non podo falar así de fálame sempre. Agardaba eu polo novo book de cid cabido como por auga de maio, e ao cabo custoume acabalo. É tan insubstancial que coloca continuamente nese punto de despegue cando renuncias a acabar esa páxina e pasas á seguinte, á procura do óso do caldo. Ou do fideo, vaia. Non sei qué pensará cabrafanada de todo isto, hehe.
Reapreixo a miña vida sen min nos últimos pases, cando o mundo debe estar cheo de blos sobre dela. Ata o universo dividí, pois actúa sobre nós o gap das provincias. 12Uvas xa a vira, e díxome que era moi triste. Sen embargo, é o filme máis feliz que vin nunca. Seguro que aos popes da cinematografía lles parece frouxa, pouco densa.
Pareceume arrebatadora. Saín con ollos húmidos e ganas de namorar, de correr, de fliparme. Está feitiña con diálogos absurdos e perfectos como vivir, unha dobraxe informal, unha ruló máxica e unha canción, Senza fine, que se baila no supermercado mentres voan caixas de galletas, xeado e flocos de millo.
Non podo falar así de fálame sempre. Agardaba eu polo novo book de cid cabido como por auga de maio, e ao cabo custoume acabalo. É tan insubstancial que coloca continuamente nese punto de despegue cando renuncias a acabar esa páxina e pasas á seguinte, á procura do óso do caldo. Ou do fideo, vaia. Non sei qué pensará cabrafanada de todo isto, hehe.
