29.1.04
bocalán
Vexo a Muras, cuns ollos preciosos, máis wapo ca nunca. Como a institución pública coa que traballaba decidiu rescindir o contrato dunha cincuentena de laboras, está no paro. Pensa en marchar pra europa, en arredarse do coidado das súas eguas. Eu anímoo pensando na moza de toques, pero non me sae ben e parece que lle digo que quero que marche. Como hai roupa a clareo, non fago o que me pide o corpo pra amañalo.
Vexo a Muras, cuns ollos preciosos, máis wapo ca nunca. Como a institución pública coa que traballaba decidiu rescindir o contrato dunha cincuentena de laboras, está no paro. Pensa en marchar pra europa, en arredarse do coidado das súas eguas. Eu anímoo pensando na moza de toques, pero non me sae ben e parece que lle digo que quero que marche. Como hai roupa a clareo, non fago o que me pide o corpo pra amañalo.
